In de nadagen van de Eerste Wereldoorlog werd in Amsterdam op 29 september 1918 Victor Alexandre Guillaume van den Bergh geboren. Volgens goed Rooms-Katholiek gebruik werd hij de volgende dag reeds gedoopt, waarbij zijn vader als “peter” en zijn grootmoeder als “meter” fungeerden. Hoewel zijn moeder al een zoon uit een eerder huwelijk had, bleef Victor het enig kind uit het huwelijk van zijn ouders.

Victor groeide op in Amsterdam en bleek een getalenteerde jongen te zijn. Op het Gymnasium blonk hij uit in Frans en Latijn. Ook was hij behoorlijk muzikaal en kon hij met meerdere instrumenten uit de voeten. Sportief was hij ook en hij bleek ook een zeer creatieve kant te hebben. Hij speelde toneel en maakte deel uit van een cabaretgezelschap.

Na zijn eindexamen koos hij voor de studie Rechten aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij ook zijn kandidaats haalde. In 1943 weigerde hij echter de Duitse loyaliteitsverklaring te tekenen, zodat onderduiken voor hem de enige optie was. Officieel verhuisde hij naar Tilburg, maar in de praktijk verbleef hij gewoon in Amsterdam en bezorgde hij onder meer illegale verzetsblaadjes.

In de vroege herfst van 1944 vroeg Tom Lambrechtsen van Ritthem hem toe te treden tot zijn verzetsgroep. Een ander lid van de groep echter was bang dat Vic er met zijn vriendin van door zou gaan. Hij nam contact op met de SD, die Victor oppakte op 1 november 1944. Hoewel zwaar gefolterd, heeft Victor geen namen doorgegeven aan de Duitsers.

Op 20 november 1944 stond Van den Bergh met vijf anderen aan de rand van Rhenen en Veenendaal voor het vuurpeloton. Op de leeftijd van 26 jaar gaf hij zijn leven voor vrijheid en recht.

Victor van den Bergh is herbegraven op het Ereveld Loenen (vak A, graf 578)

Klik hier om een gedicht te lezen over Victor, dat voorgedragen werd tijdens de herdenking van 20 november 2014.